آیین نامه صدور انواع گواهینامه های رانندگی - اتحادیه حمل و نقل

آیین نامه صدور انواع گواهینامه های رانندگی

قوانین و دستورالعمل ها

آیین نامه صدور انهيئت وزيران در جلسه مورخ 9/11/1390 بنا به پيشنهاد وزارت کشور و به استناد ‏اصل يکصد و سي و هشتم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران آيين‌نامه صدور انواع ‏گواهينامه‌هاي رانندگي را به شرح زير تصويب نمود.‏ هيأت وزيران در جلسه 20/۶/1398 به پيشنهاد شماره ۷۱۱۷۸ مورخ 30/۴/1397 وزارت کشور و به استناد اصل يکصد و سي و هشتم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران اصلاح آيين نامه صدور انواع گواهينامه هاي رانندگي را تصويب کرد.

آیین ‌نامه صدور انواع گواهینامه ‌های رانندگی مصوب 09/11/1390 با اصلاحات و الحاقات بعدی

ماده 1 ـ هر كس بخواهد با هر نوع وسيله نقليه موتوري زميني رانندگي نمايد بايد ‏گواهينامه رانندگي متناسب با آن وسيله را دارا باشد.‏

تبصره ـ گواهينامه‌ رانندگي براي انواع وسايل نقليه موتوري و غيرموتوري زميني ‏حسب شرايط بر اساس تشخيص و اعلام راهنمايي و رانندگي صادر مي‌ شود.‏

ماده 2 ـ انواع گواهينامه‌ هاي رانندگي با شرايط زير توسط راهنمايي و رانندگي ‏صادر مي ‌شود:‏

الف ـ شرايط شركت در آزمايش ‌ها و صدور گواهينامه موتورسيكلت (براي رانندگي با ‏موتورسيكلت ‌هاي با حجم موتور تا دويست سي‌سي):‏

‏1 ـ داشتن حداقل هجده سال تمام.‏

‏2 ـ ارايه گواهي سلامت جسمي و رواني از مراجع صلاحيتدار پزشكي.‏

‏3 ـ ارايه گواهي طي دوره‌ هاي آموزش نظري و عملي از آموزشگاهها يا مراكز مجاز ‏آموزش رانندگي.‏

‏4 ـ قبول شدن در آزمونهاي تئوري آيين ‌نامه و مهارت عملي رانندگي با موتورسيكلت ‏دويست سي‌سي.‏

ب ـ شرايط شركت در آزمايش ‌ها و صدور گواهينامه پايه سوم (براي رانندگي با ‏وسايل نقليه موتوري با حداكثر مجموع وزن و ظرفيت بار 5 /3 تن يا حمل حداكثر نه نفر ‏سرنشين با احتساب راننده):‏

‏1 ـ داشتن حداقل هجده سال تمام.‏

‏2 ـ ارايه گواهي سلامت جسمي و رواني از مراجع صلاحيتدار پزشكي.‏

‏3 ـ ارايه گواهي طي دوره‌ هاي آموزش كاربري با وسيله نقليه مورد تقاضا از آموزشگاهها ‏يا مراكز مجاز آموزش رانندگي.‏

‏4 ـ قبول شدن در آزمونهاي نظري آيين ‌نامه و مهارت عملي رانندگي با وسيله نقليه ‏مربوط.‏

تبصره ـ در گواهينامه‌هاي ويژه، نوع وسيله نقليه‌اي كه دارنده مي‌تواند با آن كار و ‏رانندگي نمايد قيد مي‌شود.‏

ماده 3 ـ مدت اعتبار انواع گواهينامه رانندگي ده سال است و پس از پايان اعتبار آن ‏و در صورت احراز سلامت جسمي و رواني، براي دوره‌ هاي ده ساله تجديد مي‌ شود. افرادي ‏كه سن آنها بيش از هفتاد سال تمام باشد، مكلفند هر پنج سال يك بار جهت احراز ‏سلامت جسمي و رواني و در صورت لزوم، تعويض گواهينامه متناسب با شرايط جسمي و ‏رواني خود به راهنمايي و رانندگي مراجعه نمايند.‏

ماده 4 ـ دارندگان گواهينامه‌ هاي رانندگي موتورسيكلت و پايه سوم در اولين مرحله ‏صدور در سال اول مكلف به رعايت محدوديتها و شرايط ويژه‌ اي مي ‌باشند كه در صورت ‏رعايت آنها و رعايت مقررات اين آيين ‌نامه گواهينامه رانندگي آنان تا سقف مندرج در ماده ‏‏(3) معتبر خواهد بود.‏

تبصره ـ شرايط و ضوابط مربوط به محدوديتهاي رانندگي در سال اول صدور ‏گواهينامه‌ هاي موتورسيكلت و پايه سوم به موجب دستورالعملي خواهد بود كه ظرف سه ‏ماه پس از ابلاغ اين آيين‌ نامه، توسط نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران تهيه و به ‏تأييد وزير كشور خواهد رسيد.‏

ماده 5 ـ راهنمايي و رانندگي مي ‌تواند در صورت لزوم، آزمايش مجدد مقررات ‏راهنمايي و رانندگي و مهارت عملي را پيش از صدور گواهينامه از درخواست ‌كنندگان به ‏عمل آورد.‏

ماده 6 ـ مراجع انجام معاينات پزشكي و همچنين ضوابط احراز سلامت جسمي و ‏رواني درخواست ‌كنندكان و هرگونه تغيير در آن به پيشنهاد وزارت بهداشت، درمان و ‏آموزش پزشكي توسط كارگروهي متشكل از نمايندگان وزارتخانه‌ هاي كشور، راه و ‏شهرسازي و بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و راهنمايي و رانندگي تعيين مي ‌شود.‏

ماده 7 ـ آزمون آيين ‌نامه و مقررات راهنمايي و رانندگي به صورت نوشتاري يا ‏رايانه ‌اي انجام مي‌ گيرد. در موارد خاص، راهنمايي و رانندگي مي ‌تواند آزمونهاي نظري را ‏به صورت شنيداري انجام دهد.‏

ماده 8 ـ مكان آزمون‌ ها و نوع وسيله نقليه براي احراز مهارت عملي رانندگي كه ‏متناسب با نوع گواهينامه رانندگي درخواستي متقاضيان است توسط راهنمايي و رانندگي ‏تعيين مي‌ شود.‏

ماده 9ـ گواهينامه مجاز براي رانندگي با وسايل نقليه خاص بايد با توجه به اتاق و ‏شاسي وسيله‌ نقليه و متناسب با نوع گواهينامه مربوط در جدول انواع گواهينامه‌ها موضوع ‏ماده (13) اين آيين‌ نامه، باشد.‏

ماده 10 ـ دارنده گواهينامه موتورسيكلت پس از سه سال از اخذ گواهينامه و رسيدن ‏به سن بيست و سه سال تمام مي تواند با موتورسيكلت‌ هاي با حجم موتور بيش از دويست ‏سي‌ سي نيز رانندگي نمايند.‏

تبصره 1– نحوه استفاده از موتورسيكلت هاي با حجم موتور بيش از دويست سي سي در امور عملياتي و مأموريتي توسط كاركنان پايور و پيماني نيروهاي مسلح مطابق ضوابطي است كه توسط نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران ابلاغ مي شود.

ماده 11ـ دارندگان گواهينامه هر پايه به استثناي گواهينامه‌ هاي ويژه و موتورسيكلت ‏مي‌توانند با هر نوع وسايل نقليه در نظر گرفته شده براي پايه قبل، رانندگي نمايند .

تبصره– رانندگي دارندگان گواهينامه پايه سوم با وسايل نقليه سواري در حوزه حمل و نقل عمومي در صورت سپري شدن دو سال از اخذ گواهينامه رانندگي پايه سوم و داشتن حداقل سن (23) سال تمام بلامانع است.

ماده 12 ـ براي رانندگي با وسايل نقليه داراي جرثقيل، دارا بودن گواهينامه متناسب ‏با نوع و كاربري وسيله نقليه در جدول انواع گواهينامه‌ ها موضوع ماده (13) اين آيين ‌نامه، ‏الزامي است.‏

ماده 13 ـ گواهينامه‌ هايي كه بر اساس مقررات قبلي صادر شده‌ اند به شرح و مطابق ‏جدول زير معادل ‌سازي مي‌ شوند:‏

‏1 ـ الف ـ پايه يك گروه « پ» و « ت» معادل پايه يكم

‏2 ـ پايه دوم و (ب ـ 2) معادل پايه دوم

‏3 ـ (ب ـ 1) معادل پايه سوم‏

‏4 ـ موتورسيكلت با رعايت ماده (10) اين آيين‌ نامه، معادل موتورسيكلت

جدول طبقه بندي انواع گواهينامه هاي رانندگی 

رديفنوع و يا پايهوسايل نقليه مجاز براي رانندگيگواهينامه پيش نيازشرط سنی
1موتور سيکلتانواع موتور سيکلت18 سال تمام
2پايه سوموسايل نقليه موتوري با حداکثر مجموع وزن و ظرفيت بار 3/5 تن و يا براي حمل حداکثر 9 نفر سرنشين با احتساب راننده18 سال تمام
3پايه دوموسايل نقليه موتوري با حداکثر مجموع وزن و ظرفيت بار 6 تن و يا براي حمل حداکثر 26 نفر سرنشين با احتساب رانندهپايه سوم23 سال تمام
4پايه يکموسايل نقليه موتوري با حداکثر مجموع وزن و ظرفيت بار بيش از 6 تن و يا براي حمل بيش از 26 نفر سرنشينپايه دوم25 سال تمام
5ويژهانواع وسيله نقليه عمراني، صنعتي، کشاورزي و کارگاهي20 سال تمام

ماده 14 ـ وضعيت ظاهري درخواست‌ كننده گواهينامه، از جهت وجود نقص عضو، با ‏گواهي سلامت جسمي و رواني صادر شده از مراكز مجاز پزشكي به وسيله افسران ‏كارشناس راهنمايي و رانندگي تطبيق داده مي‌ شود و در صورت وجود مغايرت، موضوع به ‏كميسيون پزشكي نيروي انتظامي ارجاع مي ‌شود.‏

ماده 15 ـ درخواست ‌كننده هر نوع گواهينامه رانندگي بايد مداركي را كه از طرف ‏راهنمايي و رانندگي اعلام مي ‌شود به مراجع آگهي شده ارايه نمايد.‏‏

ماده 16 ـ مندرجات گواهينامه رانندگي شامل جدول انواع گواهينامه، پايه گواهينامه ‏رانندگي، شناسه اطلاعات دارنده، مدت اعتبار، مشخصات راننده (كد ملي)، نام واحد ‏صادركننده، امضاي مقام صادركننده، شماره و تاريخ صدور، عكس درخواست‌ كننده، ‏مهر واحد صدور و ساير مشخصات مرتبط با نوع گواهينامه حسب تشخيص راهنمايي و ‏رانندگي مي ‌باشد.‏

ماده 17 ـ هرگاه درخواست‌ كننده گواهينامه رانندگي در آزمايش‌ هاي مربوط موفق ‏شود، گواهينامه رانندگي وي پس از رؤيت مدارك لازم صادر و به او تسليم خواهد شد. ‏دارنده گواهينامه موظف است ظرف يك ماه پيش از پايان مهلت مقرر، براي تجديد، ‏تمديد مدت اعتبار يا تعويض آن به گواهينامه معادل به راهنمايي و رانندگي مراجعه ‏نمايد. راهنمايي و رانندگي هنگام تجديد، تمديد يا تعويض گواهينامه، ضمن دريافت ‏گواهي سلامت جسمي و رواني از درخواست‌ كننده، مي‌ تواند آزمونهاي لازم را از وي ‏به عمل آورد. مأموران راهنمايي و رانندگي و پليس راه موظفند هنگام بررسي گواهينامه ‏رانندگان در صورتي كه تاريخ اعتبار آن سپري شده باشد، گواهينامه رانندگي را با ارايه ‏رسيد اخذ و پس از اعمال قانون، گواهينامه ياد شده را براي تمديد يا تجديد به اداره ‏مربوط ارسال نمايند. دارنده گواهينامه موظف است ظرف يك ماه با مراجعه به واحد ‏مربوط براي دريافت گواهينامه رانندگي جديد اقدام نمايد.‏

تبصره 1 ـ دستورالعمل نحوه زمان ‌بندي و ضوابط چگونگي انجام آزمونها تجديد، ‏تمديد اعتبار و تجديد آزمون در صورت مردود شدن درخواست ‌كننده توسط راهنمايي و ‏رانندگي تهيه مي‌ شود.‏

تبصره 2 ـ دريافت هرگونه خدمات مربوط به گواهينامه رانندگي منوط به ارايه ‏مفاصاحساب تخلفات رانندگي فرد متقاضي مي‌ باشد.‏

ماده 18 ـ در صورتي كه دارنده يك نوع گواهينامه بخواهد براي دريافت نوع ديگر ‏گواهينامه اقدام نمايد، موظف است در آزمونهاي مربوط شركت كند. پس از قبول شدن، ‏چنانچه گواهينامه قبلي پيش ‌نياز دريافت گواهينامه مورد درخواست باشد، گواهينامه قبلي ‏از درخواست ‌كننده اخذ و گواهينامه جديد صادر و به وي تحويل مي‌ شود.‏

ماده 19 ـ رانندگي با هر نوع تاكسي و وسايل نقليه عمومي در شهرها و وسايل نقليه ‏عمومي جاده ‌اي، علاوه بر گواهينامه رانندگي متناسب، حسب مورد نيازمند داشتن مجوز ‏از شهرداري و يا دفترچه كار يا برگ صادر شده از سوي وزارت راه و شهرسازي مي ‌باشد.‏

ماده 20 – در صورتي كه گواهينامه رانندگي مفقود شود يا از بين برود، دارنده آن ‏مي‌ تواند درخواست صدور المثنا نمايد، پس از احراز درستي ادعاي درخواست‌ كننده و ‏سپري شدن حداكثر دو ماه از زمان اعلام، گواهينامه المثنا صادر و به وي تسليم مي ‌شود.‏

ماده 21 ـ در صورت فقدان گواهينامه در اثر حوادثي از قبيل آتش‌ سوزي، سيل و زلزله ‏با ارايه گواهي از مراجع ذي ‌صلاح، گواهي موقت رانندگي براي مدت انتظار صادر مي‌ شود.‏

ماده 22 ـ دارندگان گواهينامه‌ هاي معتبر خارجي (اعم از ايرانيان يا خارجيان) مي‌ توانند ‏تا شش ماه پس از ورود، در ايران رانندگي نمايند. در صورت تمايل به ادامه رانندگي در ايران ‏بايد نسبت به تبديل گواهينامه خارجي خود به گواهينامه ايراني اقدام نمايند.‏

ماده 23 ـ تبديل گواهينامه‌ هاي رانندگي معتبر صادر شده از كشورهاي خارجي كه ‏گواهينامه صادر شده از ايران در قلمرو سرزميني آنان براي رانندگي معتبر محسوب ‏مي‌ شود، با رؤيت ترجمه و اصل گواهينامه خارجي و ساير مدارك لازم و احراز سلامت ‏جسمي و رواني درخواست‌ كننده صورت مي ‌پذيرد. در موارد ديگر تبديل گواهينامه‌ هاي ‏رانندگي با تأييد وزارتخانه‌ هاي كشور و امور خارجه صورت مي ‌پذيرد.‏

ماده 24 ـ مأموران سياسي و كنسولي و اعضاي سازمانهاي بين‌ المللي مي ‌توانند ‏براي تبديل گواهينامه ‌هاي خود مدارك مندرج در ماده (23) اين آيين ‌نامه را حسب مورد ‏از طريق وزارتخانه ‌هاي امور خارجه و كشور به راهنمايي و رانندگي ارسال نمايند.‏

ماده 25 ـ صدور گواهينامه مجدد براي كساني كه گواهينامه رانندگي آنان توقيف ‏شده باشد امكان ‌پذير نيست و در صورت صادر شدن و تحويل از درجه اعتبار ساقط ‏مي ‌باشد و به وسيله راهنمايي و رانندگي اخذ و ابطال خواهد شد.‏

ماده 26 ـ راهنمايي و رانندگي موظف است در صورتي كه گواهينامه رانندگي ‏اشتباه يا ناقص صادر شده باشد از دارنده آن اخذ و پس از رفع اشتباه و نقص، گواهينامه ‏صحيح صادر كند و به وي تحويل دهد.‏

ماده 27 ـ هرگاه دارنده گواهينامه يكي از شرايط پزشكي موضوع ماده (6) اين ‏آيين‌ نامه را از دست بدهد، موظف است ظرف يك ماه به راهنمايي و رانندگي مراجعه ‏نمايد. راهنمايي و رانندگي دارنده گواهينامه را براي انجام معاينات و آزمايشهاي ضروري ‏پزشكي به مراكز پزشكي مجاز معرفي مي‌ نمايد. در صورت احراز عدم وجود شرايط و ‏صلاحيت رانندگي توسط مراكز يـاد شده، گواهيـنامه از وي اخذ و ابطال مي ‌شود. ‏در صورت تقاضا، حسب مقررات گواهينامه متناسب با شرايط جسماني وي تعيين و پس ‏از صدور به وي تسليم مي‌ شود.‏

تبصره ـ در صورت كشف نقص عضو مؤثر از سوي مأموران راهنمايي و رانندگي و ‏عدم قيد آن در گواهينامه رانندگي، گواهينامه رانندگي اخذ مي‌ شود و تا زمان بررسي‌ هاي ‏پزشكي و اعلام امكان صدور گواهينامه مجدد، دارنده گواهينامه حق رانندگي ندارد.‏

ماده 28 ـ در صورت ارتكاب و تعدد تخلفات مهم و پرخطر رانندگي، بر اساس ‏قانون رسيدگي به تخلفات رانندگي ـ مصوب 1389 ـ با راننده متخلف رفتار خواهد شد.‏

ماده 29 ـ نحوه، شرايط و تعيين مسئول صدور گواهينامه راهبران انواع وسايل حمل ‏و نقل ريلي شهري و حومه، برابر دستورالعملي خواهد بود كه به تصويب شوراي عالي ‏هماهنگي ترافيك شهرهاي كشور مي ‌رسد.‏

ماده 30 ـ راهنمايي و رانندگي نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران مكلف است تا ‏پايان برنامه پنجساله پنجم توسـعه جمهوري اسلامي ايران ـ مصوب 1389 ـ نسبت ‏به الكترونيكي نمودن خدمات صدور گواهينامه رانندگي اقدام نمايد.‏ معاون اول رئيس جمهور ـ محمدرضا رحيمي

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


سیمفا